Dag van het afscheid

Zaterdag 1 december 2007

Vandaag dé dag. Mama is al om 6h30 wakker en kan niet meer slapen. Ik kijk er al naar uit je straks nog even te kunnen zien. Ben heel benieuwd hoe jij daar in je kistje zal liggen. Mama en papa komen het dan knus en gezellig maken. Raf de giraf, je dekentje, en tal van lieve woorden van je meter, mama en papa. Ook een foto van ons drietjes samen zodat we heel dicht bij jou blijven hé jongen. Hopelijk verloopt alles goed.

Ongelooflijk maar waar: het zonnetje schijnt vandaag. Blauwe heldere lucht, geen wolkje te zien en dit terwijl het al gans de week grijs, guur, miezerig en nat geweest is. Stan, het lijkt wel symbolisch speciaal voor jou. Hopelijk blijft het zo tot deze namiddag.

Iets na 11h komen we naar jou., een beetje bang want nu zal je in je kistje liggen. Mama en papa kijken vlug eens naar elkaar voor we de deur van je kamertje openen. Voorzichtig gaan we naar binnen en zie, zo mooi dat je daar weer ligt! Een moeilijk moment…we leggen je giraf knusjes bij jou. Ook een foto van mama en papa en tekstjes van je meter, mama en papa. Ook de knuffel van tante José en het mutsje dat je van je meter kreeg, kan er nog bij. Dan zorgen we dat je je dekentje je warmpjes toedekt. Wat lig je daar knus lieve Stan!

We nemen ook nog wat laatste foto’s, we kunnen het niet laten. Dan moeten we écht afscheid van je nemen. Dit valt héél moeilijk. Een laatste kus, en nog ene, en nog ene,…maar we moeten echt gaan…

We nemen al je spulletjes mee die je kamertje hier zo mooi maakten. We brengen alles naar de kerk en richten daar opnieuw een mooi plekje voor je in. Mama en papa “oefenen” eens voor de micro want ons tekstje voor jou willen we écht zélf lezen, voor jou Stan! We zien het zitten, het moet lukken!

13h30, de zwarte Mercedes van de begrafenisondernemer stopt voor de deur. Mama en papa zitten al klaar te wachten. We stappen in en rijden naar het funerarium. Daar zijn ook al je oma’s, opa, tante Isabelle. Nog even de viering overlopen met Kurt en dan het afscheidsmomentje. Mama en papa staan voor je kistje, oma’s, opa en tante Isabelle erachter. Mama en papa lezen het tekstje dat op je kaartje staat. Dan mag de familie naar hun auto’s gaan. Mama en papa dragen jou naar de auto. In kolonne vertrekken we naar de kerk, mama en papa met jou voorop. Er staan al heel wat bekende mensen buiten. Mama krijgt het even moeilijk maar herpakt zich snel. Kurt begeleidt eerst oma, opa, tante en meter naar binnen. Dan mogen wij uitstappen en je naar binnen dragen. Ik krijg het heel moeilijk bij het zien van de volle kerk. Zoveel mensen, Stan, die van jou afscheid komen nemen, niet te geloven! EH Marc Soens groet je achteraan in de kerk en dan dragen mama en papa je tot vooraan op de “Fragile” van Sting. Daar sta je dan kleine jongen. Mama en papa lezen allebei een tekstje. Mama heeft het moeilijk maar zoals we wilden: het is gelukt, alle 2 lazen we onze tekst, hoe moeilijk het ook was. Ook Talitha die je meters tekst voorlas had het wat moeilijk maar deed het super goed! Stan, alles verliep zoals we gewild hebben. Je kreeg een waardig afscheid! Echt!

Mama en papa maakten je grafje fleurig na de viering met alle bloemetjes, die bij jou gelegd werden op je kistje door de mensen die aanwezig waren, op je grafje te schikken. Morgen komen we zeker al eens langs en zorgen dat je grafje er altijd proper bij ligt! Ook oma en opa willen morgen al terug bij jou komen!

Lieve Stan, het afscheid was moeilijk, we missen je nu al enorm! Deze week maken we tijd om in ons huisje een mooi plekje voor jou te voorzien.

Mama en papa (en heel wat andere mensen) zien je zo graag! Je bent en blijft onze liefste schat! Écht!

Dikke zoen!

Tot zover het schriftje dat we bijhielden vanaf de geboorte tot de begrafenis van Stan.

Het zijn stuk voor stuk gevoelens en bewoordingen op het moment zelf neergeschreven, onaangepast aan deze blog.

We hopen dat jullie op deze manier hebben kunnen kennis maken met onze kleine jongen en alles wat er voor ons bij kwam kijken.

Het is de bedoeling dat we deze blog verder blijven aanvullen en dit alles met ter tijd overnemen op een echte website!

Vele groetjes,

Kimberly en Kristof,

Mama en papa van Stan

Laat gerust een berichtje na,

na het lezen van onze blog!